O Άι Βασίλης

δεν θα ξαναφέρει

δώρα.

Ο Άι Βασίλης

κατάλαβε πως τα

δώρα

δεν κάνουν τα παιδιά πιο

ευτυχισμένα.

Ο Άι Βασίλης

αποφάσισε από φέτος

να ντυθεί άνθρωπος

και να χτυπήσει κουδούνια

να χτυπήσει πόρτες

όπου δεν υπήρχαν κουδούνια

να χτυπήσει ερείπια

όπου δεν υπήρχαν πόρτες

να χτυπήσει το κεφάλι του

όπου δεν υπήρχαν άνθρωποι.

Έφτασε να χτυπήσει και κάποιους εξωγήινους

όταν δεν βρήκε άλλους ανθρώπους.

Ο Άι Βασίλης

στο τέλος

κάθισε σε ένα παγκάκι.

Μόνος.

Και αποκαρδιωμένος καθώς ήταν,

αναρωτήθηκε κοιτώντας την έναστρη νύχτα:

«Πάλι η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο;».

Και χτύπησε ξύλο.

τρέχαμε με τα βρακιά

στα χώματα, στις λάσπες
γυφτάκια είμαστε όλοι.  
πριν γεννηθούμε σε αυτό τον κόσμο.(τον καλό).
και στα βαθιά
δεν κωλώναμε να μπούμε.
καλοκαίρια ατέλειωτα.
που δεν σήμαιναν τίποτα για τους μεγάλους.
τίποτα δεν έχει σημασία για τους μεγάλους.
τα νοήματα είναι μόνο για τα πιτσιρίκια.

παγωτά που δεν φαγώθηκαν οι μέρες μας πια
ακόμα τα μετράμε
και όλο αυξάνονται
και πληθύνονται και μεις εκεί
αγέραστοι. 
μείναμε εδώ. αιώνιοι. 
αγαλματάκια ακούνητα μέρα ή μερόνυχτα;

μην αναπολείς 
καμιά νοσταλγία δεν έβγαλε πουθενά
το λέει και ο ελύτης κάπου,
κάπως πιο έξυπνα όμως
όπως τα λένε οι μεγάλοι ποιητές. 
με λέξεις συνταιριασμένες σωστά 
μα που στην πραγματικότητα δεν βγάζουν νόημα
γιατί οι λέξεις δεν υφίστανται.
μόνο οι ποιητές. 
που τις φτιάχνουν 
από το μηδέν.
χειροποίητες. 
μοναδικές κάθε φορά.
για τα ποιήματα τους. 

η αμάθεια υπερεκτιμήθηκε από τους αγχίνοες
η ημιμάθεια είναι καλύτερη της αμάλθειας.
γεμίσαμε τροφούς απόψεων 
ενώ οι άνθρωποι πεινάνε 
για ιδέες
για έξεις
για φαΐ.


ξεκίνησα μαθήματα ειλικρίνειας 
είχα καιρό να κάνω κάτι που να μη χρησιμεύει πουθενά.
το πρώτο πράγμα που μου έμαθε η δασκάλα
ήταν πως να είμαι ο εαυτός σου. 
πώς να συμπάσχω με τον πόθο του άλλου. 
μα κυρίως πως να μιλάω χωρίς γλώσσα
χωρίς γραμματική
χωρίς συντακτικό
απαρέμφατα μόνο. 
έτσι, λέει, πρέπει.

και όλο κάπου θέλω να βάλω και την αγάπη εδώ μέσα
αλλά τελευταία πάχυνε και δεν χωράει πουθενά.
κανείς δεν συμπαθεί τους χοντρούς τελικά
όλοι τους οικτίρουν 
μα πως μπορούν και σηκώνουν τόση περιττή ανθρωπότητα πάνω τους;
εμείς ένα σαρκίο διαθέτουμε 
και αυτό το αντέχουμε                                                             
με αίμα
 
πάγωσε το άτιμο. 
καταραμένε Χειμωνά του 2014.
η άνοιξη σου είναι ακριβή πανάθεμα σε.
βρε Αθηνά μου, 
γύρνα τον θερμοστάτη 
στη σελίδα 23.
και μόλις πιάσουμε το νόημα, κλείστο.
μη το αφήσεις να ολοφύρεται αξιών όλο το βράδυ
γιατί καήκαμε. 
έχουμε και ζωές να υπομείνουμε.
δυο σελιδίτσες το πρωί. 

δύο το απόγεμα.

καληνύχτα κεμπάπ
αυτός ο κόσμος δεν θα κάψει ποτέ
τις θερμίδες του.

καληνύχτα.